کفپوشهای یکپارچه پلیمری

بتن علی رغم تمام مزایا و ویژگی های منحصر به فرد خود ، ایرادهایی نیز دارد که در صورت مرتفع نشدن به مرور زمان باعث تضعیف عملکرد و کاهش عمر آن می گردد. پایین بودن مقاومت کششی ، حساسیت در برابر ضربه های مداوم ، تخلخل و تمایل به جذب رطوبت ، حساسیت در برابر حمله مواد شیمیایی ، تولید گرد و غبار در اثر فرسایش ، مقاومت سایشی بسیار پایین از جمله ضعف های بتن هستند که عمر آن را کاهش می دهند. کف بتنی سازه ها در مقایسه با سایر قسمت های آن نظیر دیوارها ، سقف و … بیشتر در معرض تنش های مکانیکی، فشار و ضربه ، مواد شیمیایی، رطوبت و سایش است. این عوامل در مدت زمانی نه چندان طولانی سبب تخریب بتن کف می شوند. لذا محافظت بتن در برابر این شرایط امری الزم و اجتناب ناپذیر است. علاوه بر موارد ذکر شده از نظر ظاهری نیز بتن ظاهر مناسبی نداشته و در اغلب موارد الزم است برای تامین ظاهر دکوراتیو آن تدابیری اندیشیده شود.

محافظت کف بتنی سازه های صنعتی درسالهای اخیر اهمیت فراوانی یافته است.در طول این سال ها از روش های مختلفی برای این منظور استفاده شده است. در این میان رایج ترین و موثرترین روش محافظت کف های بتنی ، استفاده از کفپوش های پلیمری است. این کفپوش ها با داشتن خواص حفاظتی ، اعمال آسان ، قیمت مناسب ، قابلیت ترمیم و در نهایت طول عمر موثر کاربرد فراوانی دارند. این کفپوش ها علاوه بر محافظت سازه بتنی در برابر عوامل مخرب ، سطحی چشم نواز و تمیز ، با براقیت و رنگ مناسب تامین می کنند.

شــرکت پوششــهای محافظتــی جنــوب پلــی گام بــا همــکاری شــرکتهای بیــن المللــی چــون SCHOMBURG، BAYER و NUKOTE اقـدام بـه تولیـد و تامیـن سیسـتم کامـل کفپـوش پلیمـری و معدنـی بـا کیفیـت فـوق العـاده بـالا در ایـران نمـوده اسـت

لزوم پوشش دهی بتن

سطوح بتنی جهت تامین یک یا چند خاصیت از خواص زیر ، پوشش داده می شوند:

تزئین ، آب بندی ، مقاومت شیمیایی ، مقاومت در برابر عوامل جوی و سیکل یخ و ذوب ، مقاومت مکانیکی

خواص ضروری کفپوش سطوح بتنی:

سیستم های پوششی که به عنوان کفپوش مورد استفاده قرار میگیرند باید از ویژگی های خاصی برخوردار باشند. برخی از این ویژگی ها عبارتند از :

– نفوذ پوشش در بتن: پوششی که بر روی بتن اعمال می شود باید نفوذ مناسبی در بتن داشته باشد. نفوذ مناسب پوشش در بتن برای حصول سایر خواص مناسب پوشش و تامین چسبندگی ضروری است.

– چسبندگی : چسبندگی بالای پوشش به سطح بتن یکی از مهمترین خواص یک سیستم کفپوش است. داشتن چسبندگی بالا مستلزم نفوذ پوشش در بتن و نیز قدرت شبکه ای بالای پوشش است. الزم به ذکر است که حصول چسبندگی مناسب به نحوه آماده سازی سطح و اعمال نیز بستگی دارد.

– مقاومت شیمیایی: پوششی که بر روی سطوح بتنی اعمال می شود باید در صورت تماس با اسیدها ، بازها ، نمک ها و مواد نفتی از مقاومت کافی برخوردار باشد تا بتواند سازه بتنی زیرین خود را در برابر این مواد محافظت نماید.

– ضخامت قابل ارزیابی: پوشش اعمال شده بر روی سطح باید از ضخامت محسوسی برخوردار باشد. این امر در سطوح بتنی بسیار مهم تر از سطوح فولادی است. با توجه به این که ناهمواری و نایکنواختی در سطوح بتنی بسیار بیشتر از سطوح فولادی است ، پوشش اعمالی بر روی سطح آن باید تا جایی ضخامت بگیرد که این ناهمواری ها را به طور کامل بپوشاند

– مقاومت مکانیکی : بسته به میزان تردد و تنش های وارده در حین کاربری اعم از سایش ، لرزش و ضربه، کفپوش باید از مقاومت های مکانیکی مناسب برخوردار باشد و بتن را در برابر تنش های مذکور محافظت نماید.

اشتراک اطلاعات این صفحه در شبکه های اجتماعی:
Facebook
LinkedIn
Telegram
WhatsApp